درک اختلال هذیان

اختلال هذیانی یک وضعیت سلامت روان است که با وجود یک یا چند هذیان مداوم و غیرعجیب که حداقل یک ماه طول می کشد مشخص می شود (APA, 2022). این هذیان ها میتوانند باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجه در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه ها شوند (APA، 2022). تشخیص اختلال هذیانی اغلب دشوار است زیرا علائم می‌تواند مشابه علائم سایر بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی باشد (APA، 2022).

مزایای برنامه های 12 مرحله ای

نشان داده شده است که برنامه های 12 مرحله ای، مانند الکلی های گمنام (AA) یا معتادان گمنام (NA)، در درمان طیف وسیعی از شرایط سلامت روان، از جمله اختلال هذیان، موثر هستند (سلبی و همکاران، 2014). این برنامه ها یک جامعه حمایتی، یک طرح بهبودی ساختار یافته و مجموعه ای از اصول و شیوه هایی را ارائه می دهند که می‌تواند به افراد کمک کند هوشیاری خود را حفظ کنند و سلامت روان خود را بهبود بخشند (سلبی و همکاران، 2014).

نحوه درمان اختلال هذیان با یک برنامه 12 مرحله ای

درمان اختلال هذیان با یک برنامه 12 مرحله ای شامل چندین مرحله کلیدی است. در اینجا چند نکته برای اجرای موفقیت آمیز یک برنامه 12 مرحله ای برای اختلال هذیان وجود دارد:

مرحله 1: پذیرش ناتوانی -

اولین گام در درمان اختلال هذیانی با یک برنامه 12 مرحله ای، اعتراف به ناتوانی در برابر هذیان ها و سایر علائم این بیماری است. این می‌تواند یک گام چالش برانگیز برای افرادی باشد که در برابر پذیرش نیاز به کمک مقاوم هستند یا از علائم خود احساس شرمندگی می کنند.

مرحله 2: جستجوی کمک -

مرحله دوم کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان، مانند روانپزشک یا درمانگر است که می‌تواند تشخیص و برنامه درمانی مناسبی را ارائه دهد. یافتن یک متخصص سلامت روان که در درمان اختلال هذیان تجربه داشته باشد و بتواند در طول فرآیند درمان به طور مداوم حمایت کند، مهم است.

مرحله 3: پیوستن به یک برنامه 12 مرحله ای -

مرحله سوم پیوستن به یک برنامه 12 مرحله ای مانند AA یا NA است که می‌تواند یک جامعه حمایتی و یک طرح بهبود ساختار یافته را فراهم کند. مهم است که برنامه ای را انتخاب کنید که متناسب با نیازها و اهداف خاص فرد باشد.

مرحله 4: شناسایی محرک های هذیان -

مرحله چهارم شناسایی محرک هایی است که در ایجاد هذیان نقش دارند. این می‌تواند شامل شناسایی عوامل استرس‌زا، مانند رویدادهای استرس‌زای زندگی یا انزوای اجتماعی، و توسعه استراتژی‌هایی برای مدیریت این محرک‌ها باشد.

مرحله 5: توسعه یک برنامه بهبودی -

مرحله پنجم ایجاد یک برنامه بهبودی است که اهداف، استراتژی‌ها و منابع فرد را برای مدیریت هذیان و سایر علائم اختلال هذیانی مشخص می‌کند. این طرح باید متناسب با نیازها و اهداف خاص فرد باشد.

مرحله 6: ایجاد یک شبکه پشتیبانی -

گام ششم ایجاد یک شبکه پشتیبانی از دوستان، خانواده و متخصصان سلامت روان است که میتوانند پشتیبانی مداوم در طول فرآیند درمان ارائه دهند. این می‌تواند شامل جستجوی گروه‌های حمایت از همتایان، مانند AA یا NA، یا شرکت در جلسات خانواده درمانی باشد.

مرحله 7: تمرین مراقبت از خود -

گام هفتم تمرین مراقبت از خود با درگیر شدن در فعالیت هایی است که بهزیستی جسمی، عاطفی و معنوی را ارتقا می دهند. این می‌تواند شامل تمرین مراقبه ذهن آگاهی، درگیر شدن در ورزش منظم، یا شرکت در سرگرمی ها و فعالیت هایی باشد که باعث شادی و رضایت می شود.

مرحله 8: جستجوی کمک حرفه ای -

هشتمین گام این است که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید که می‌تواند پشتیبانی و راهنمایی مداوم در طول فرآیند درمان ارائه دهد. این می‌تواند شامل شرکت در جلسات درمانی یا شرکت در گروه درمانی باشد.

مرحله 9: جبران -

گام نهم جبران کسانی است که از هذیان های فرد یا سایر علائم اختلال هذیانی آسیب دیده اند. این می‌تواند شامل عذرخواهی از عزیزان، ترمیم روابط، یا جبران هرگونه آسیبی باشد که ایجاد شده است.

مرحله 10: ادامه بهبودی -

قدم دهم ادامه بهبودی با درگیر شدن در خودمراقبتی مداوم و خود نظارتی است. این می‌تواند شامل شرکت منظم در جلسات 12 مرحله‌ای باشدمراقبه ذهن آگاهی یا شرکت در فعالیت‌های دیگری که بهبود و تندرستی را ارتقا می‌دهند.

بهینه سازی درمان با برنامه های 12 مرحله ای

برای بهینه‌سازی درمان با برنامه‌های 12 مرحله‌ای برای اختلال هذیانی، پیروی از این دستورالعمل‌ها مهم است:

یک جامعه حامی پیدا کنید -

یافتن یک جامعه حمایت کننده از همتایان که تجربه مشابهی را تجربه می کنند بسیار مهم است. این می‌تواند حس تعلق و رفاقت را ایجاد کند که می‌تواند به افراد کمک کند تا با انگیزه و متعهد به بهبودی خود باقی بمانند.

کمک حرفه ای دریافت کنید -

کار با یک متخصص سلامت روان که در درمان اختلال هذیان تجربه دارد، مهم است. این می‌تواند یک برنامه بهبود ساختار یافته و پشتیبانی مداوم در طول فرآیند درمان ارائه دهد.

مراقبت از خود را تمرین کنید -

شرکت در فعالیت‌هایی که بهزیستی جسمی، عاطفی و معنوی را ارتقا می‌دهند، می‌تواند به افراد کمک کند تا بهبودی خود را حفظ کنند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.

صبور باشید -

بهبودی از اختلال هذیانی می‌تواند زمان بر باشد، و مهم است که در روند درمان صبور و مداوم باشید. همچنین مهم است که تا زمانی که بهترین کار را برای فرد پیدا کنید، آماده باشید تا رویکردهای مختلف را امتحان کنید.

جستجوی منابع -

فهرست روشهای جدید برای درمان اختلال هذیان

در اینجا چند روش جدید برای درمان اختلال هذیان وجود دارد که در حال حاضر در حال تحقیق و توسعه هستند:

درمان شناختی-رفتاری -

درمان شناختی-رفتاری (CBT) نوعی از گفتار درمانی است که می‌تواند به افراد کمک کند افکار و رفتارهای خود را تغییر دهند. نشان داده شده است که در درمان طیف وسیعی از شرایط سلامت روان، از جمله اختلال هذیان، موثر است.

درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی -

درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی، مانند کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBSR) و درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBCT)، می‌توانند به افراد کمک کنند تا آگاهی و پذیرش بیشتری نسبت به خود داشته باشند. افکار و احساسات نشان داده شده است که این درمان‌ها در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های روانی، از جمله اختلال هذیان، مؤثر هستند.

درمان روان پویا -

روان درمانی نوعی از گفتار درمانی است که می‌تواند به افراد در درک و حل تعارضات و احساسات ناخودآگاه کمک کند. نشان داده شده است که در درمان طیف وسیعی از شرایط سلامت روان، از جمله اختلال هذیان، موثر است.

گروه درمانی -

گروه درمانی می‌تواند جامعه حمایتی و احساس تعلق را برای افراد مبتلا به اختلال هذیان ایجاد کند. همچنین می‌تواند فرصتی برای افراد فراهم کند تا از یکدیگر بیاموزند و بینش جدیدی در مورد وضعیت خود به دست آورند.

خانواده درمانی -

خانواده درمانی می‌تواند فرصتی را برای افراد مبتلا به اختلال هذیانی فراهم کند تا مشکلات خود را با عزیزان خود حل کنند و ارتباط و تفاهم را بهبود بخشند. همچنین می‌تواند برای اعضای خانواده که در مقابله با علائم فرد تلاش می‌کنند، حمایت و راهنمایی کند.